Είναι η βάση της δράσης μας για τα προβλήματα και τις καταγγελίες που θέτουν οι ασθενείς μας, να βρούμε τον καλύτερο δυνατό τρόπο αντιμετώπισης του θέματος για την κατάσταση του ασθενούς.
Η συζήτηση της κατάστασης του ασθενούς είναι συχνά αναπόσπαστο μέρος των προσπαθειών μας. Σε περίπτωση οδυνηρού συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα ή ρήξης κοιλιακού τοιχώματος με συμπτώματα παγίδευσης, δεν υπάρχει ανάγκη για μακρές συζητήσεις, η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη. Με οστεοαρθρίτιδα- ή παράπονα κατάχρησης, για παράδειγμα, η εύρεση ενός αποδεκτού μονοπατιού μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολη. Δεν είναι ασυνήθιστο να αντιμετωπίζεται το πρόβλημα μόνο για τις ιδιαιτερότητες του προβλήματος (ή δυστυχώς μερικές φορές επίσης "το λιγότερο κακό") πλησιάζω, Μερικές φορές δεν υπάρχει «λύση» με την πραγματική έννοια της εξάλειψης των συμπτωμάτων.
Απλώς επηρεάζοντας την προοπτική ενός προβλήματος και τη σχετική αλλαγή στις προσδοκίες του ασθενούς, Είτε πρόκειται για τη φυσική πορεία της ασθένειάς του είτε για το αναμενόμενο αποτέλεσμα της θεραπείας, μερικές φορές μπορεί να αντιπροσωπεύει το θεραπευτικό μέτρο.
Βασικά ισχύει για τη φιλοσοφία θεραπείας μας, ότι η προσαρμογή του τρόπου ζωής στις φυσικές και μερικές φορές και ψυχολογικές συνθήκες είναι η πιο επιθυμητή πορεία, παρά να επιτύχουμε τον επιθυμητό τρόπο ζωής μέσω παρεμβατικών μέτρων. Δεδομένων των διαθέσιμων επιλογών θεραπείας, οι σχετικοί κίνδυνοι πρέπει να σταθμίζονται.
Η εφαρμογή αυτής της απλοποιημένης αρχής “Όσο χρειάζεται, όσο λιγότερο γίνεται” πρέπει επομένως να καθορίζεται πάντα για την αντίστοιχη κατάσταση αναλύοντας τις μεμονωμένες περιστάσεις σε προσωπική επαφή ασθενούς-γιατρού.